تو رفته ای

مثل خوابی مبهم در ذهن من نشسته ای

رو به رومی و کنار دیگری نشسته ای

بیش از حد ترسناکی مثل کابوس زنده ای

چشم میبندم ولی باز در ذهنم نشسته ای

خواب شب مرا چه بی رحمانه ربوده ای

گفتند که گفته ای از همه چیز خسته ای

به من و خودت بد دشمنی کرده ای

هیس ساکت باش نگو هستم تو رفته ای

حال بد مرا صدای تو بدتر میکند

هزار بار گفتم برو نیا چرا نرفته ای

دیوانه شدم با خیالت هم بحث میکنم

قبل خواب به رویایت میگویم تو رفته ای

۹۶/۰۵/۳۰

فریدون حیدریان